هزار و سیصد و نود چهار شاید متفاوت ترین سال زندگی بسیاری از بچه های آروان بود. از روز نخست راه سختی که پیش رویمان بود را دیده بودیم، اما در سالی که گذشت لمسش کردیم، سخت بود اما چه سخت شیرین بود. و ما از این سختی ها به اندازه سال ها آموختیم.
ارائه محصولی برای اولین بار در کشور و در سطح جهانی پیچیدگی ها و دشواری هایی دارد که شاید در ایران ما کمتر تجربه شده باشد. در ادامه این راه بلند، تجربه ای که اندوختیم را به کار خواهیم بست، و برای سالی که می آید باز هم راه آروان را بر سه مهم استوار خواهیم کرد: تلاش و تلاش و تلاش. و البته که تلاشی خلاقانه بر پایه دانشی روزآمد.
بسیار پر امیدیم که امروز در آستانه آغاز سالی نو، از 1394 آروان راضی بوده باشید، اما بسیار پر امید تریم که آروان 1395 رضایت واقعی شما را در بر گیرد.
در تمام سختی های سالی که گذشت، شعری را زیر لب زمزمه می کردیم که بیت پایانی اش چه مناسب امروز است:
گیرم که سحر رفته و شب دور و دراز است،
در کوچه ی خاموش زمان، گام شمایید
ایّام ز دیدار شمایند مبارک
نوروز بمانید که ایّام شمایید!
